Unha comisión promotora composta polo avogado Eduardo Ranz, outro letrado e dous politólogos, puxo a punto o texto dunha iniciativa lexislativa popular que complemente e reforce o cumprimento, ata agora escaso e descontinuo e suxeito a numerosos avatares xudiciais, da Lei 52/2007 da Memoria Histórica.

Segundo explica nunha nota o avogado madrileño, o traballo fundaméntase "nun reforzo legal sen hostilidades á comunmente coñecida como Lei de Memoria Histórica", aprobada polo pleno do Congreso o 31 de outubro de 2007.

A comisión asegura que a proposta normativa pretende ser "respectuosa" coa lei orixinal, e aduce que tanto a exposición de motivos, como o articulado e disposicións adicionais, foron autorizadas polo expresidente do goberno José Luis Rodríguez Zapatero, que no seu día promoveu a actual lexislación nesta materia e que agora "amosou a súa disposición e compromiso con esta iniciativa legal de reforma".

Os proponentes subliñan que a interpretación actual da Lei de Amnistía de 1977, "xunto coa ausencia do delito autónomo de desaparición forzada", e a falta dunha lei que garanta e regule o acceso aos arquivos históricos da guerra e a Ditadura, tradúcese "na impunidade de todos os casos de desaparicións forzadas".

Neste sentido, insisten en que "para realizar un completo exercicio da verdade é fundamental o pleno acceso a arquivos relacionados coa memoria histórica, tanto públicos como privados, militares e eclesiásticos, e a tipificación do delito de desaparición forzada".

A finalidade desta iniciativa lexislativa, afirman os seus redactores, "non é outra que a reconciliación dunha sociedade á altura das súas circunstancias" e un achegamento entre todos os cidadáns, "para que o desequilibrio entre a memoria" dun e outro lado "non tarde en desaparecer".

A proposta lexislativa fai fincapé, ademais de noa consulta dos arquivos, en garantir a posta en práctica de actuacións legais e o acceso á xustiza en materia de exhumaciones e na retirada de simboloxía de exaltación da Guerra Civil e a Ditadura.

Así mesmo, proponse como Día de Recordo e Homenaxe a todas as vítimas do golpe militar e a Ditadura o 31 de outubro de cada ano, coincidindo co aniversario do 31 de outubro de 1978, data en que foi aprobada a Constitución Española, en sesión plenaria conxunta do Congreso dos Deputados e do Senado.

Inclúese ademais unha mención especial ás mulleres vítimas da violencia franquista e un recoñecemento ás persoas "que foron perseguidas por amar diferente", en alusión á represión contra o colectivo homosexual.

No aspecto referido ás tarefas de exhumación, proponse a regularización do persoal a pé de fosa, tanto de persoal director como de voluntarios ou estudantes.

O texto complementario á Lei de Memoria Histórica, será rexistrado no Congreso dos Deputados a través da fórmula da iniciativa popular, a partir da investidura do próximo presidente ou presidenta do goberno, e a formación do executivo. Unha vez rexistrado, no prazo de 9 meses prorrogables por outros tres, haberá de alcanzar 500.000 firmas para ser tramitada.

(Achégase texto íntegro da presentación)