A Sala I, do Civil, do Tribunal Supremo ha rexeitado un recurso da ex atleta palentina Marta Domínguez que pretendía que se condenase á Asociación Internacional de Federacións de Atletismo (IAAF) por vulnerar o seu dereito á intimidade e á protección de datos persoais polas análises de sangue que se lle realizaron en controis antidopaxe entre os anos 2009 e 2013 e a conservación dos datos obtidos nesas análises.
Cabe lembrar que en 2015, o Tribunal de Arbitraxe Deportiva (TAS) sancionou á ex atleta por dopaxe con tres anos de suspensión, anulou os resultados deportivos obtidos por ela entre o 5 de agosto de 2009 e o 8 de xullo de 2013 e, en consecuencia, retiroulle o seu ouro nos mundiais de Berlín e a prata dos europeos de Barcelona, entre outros logros atléticos. Finalmente, en 2016, o Consello Superior de Deportes (CSD) retiroulle a súa condición de deportista de alto nivel.
Pouco antes da súa sanción definitiva, o Partido Popular, polo que fora elixida senadora en 2011 por Palencia, excluíuna da súa lista ao Congreso por Madrid.
Remataba así unha historia deportiva e política que se torceu cando en 2010 foi detida pola Garda Civil na denominada Operación Galgo, pola súa suposta implicación nunha rede de dopaxe que incluía ao seu adestrador e ao médico Eufemiano Fuentes. Aínda que ese mesmo ano a xuíza exculpou a Domínguez dos cargos de dopaxe e delito fiscal dos que chegou a estar acusada, en 2013 a IAFF abriulle expediente por dopaxe, baseándose no estudo do seu pasaporte biolóxico durante varios anos.
Sen vulneración de dereitos
Como punto final a todo este devir xudicial e deportivo, os maxistrados do Supremo destacan agora que "quen se dedica ao atletismo de elite, participando en probas organizadas polas federacións oficiais de atletismo, non pode pretender eximirse de pasar polos controis e as análises necesarias para erradicar as prácticas de dopaxe, nin impedir que os datos obtidos en tales análises sexan obxecto de tratamento con esa mesma finalidade. En consecuencia, tampouco pode pretender que se declare que a realización de tales controis contra a dopaxe vulnera os seus dereitos fundamentais".
O Supremo ratifica a decisión que adoptou en primeira instancia o Xulgado número 7 de Palencia, e a continuación a Audiencia Provincial palentina. A deportista quería que a IAAF cancelase e borrase todos os datos obtidos das súas análises de sangue, e abonáselle unha indemnización de 12.000 euros ou outra cantidade que a xustiza estimase conveniente. Marta Domínguez demandou inicialmente tamén á Real Federación Española de Atletismo, pero logo renunciou a esa acción.
As sentenzas confirmadas subliñaron que o control da dopaxe non podía limitarse ao que teña por obxecto a detección de sustancias prohibidas (para o que é posible que fose suficiente coa análise de ouriños) senón que tamén abarca a detección de métodos prohibidos, como é o caso da dopaxe sanguínea, para o que é necesario tanto a extracción de mostras de sangue como a súa análise e a conservación dos datos para comprobar a súa evolución nas diferentes mostras tomadas ao longo do tempo e durante o tempo en que non prescribiron as infraccións por dopaxe.
O Supremo, en sentenza da que foi relatora o maxistrado Rafael Sarazá Jimena, destaca que a obtención de mostras de sangue da demandante, a súa análise e a conservación dos datos obtidos, para o control da chamada dopaxe sanguínea, "tiñan amparo legal e estaban destinadas a protexer bens de relevancia constitucional como a loita contra a dopaxe para a protección da saúde e a limpeza no deporte".
Tratamento legal dos datos
Agrega a sentenza que "a obtención dunha licenza federativa para practicar o atletismo e a participación en competicións de alto nivel leva aparellado de modo ineludible, como prevé a normativa reguladora da protección da saúde e a loita contra a dopaxe no deporte, o sometemento a controis antidopaxe e que os datos obtidos sexan obxecto de tratamento para poder controlar as prácticas de dopaxe, algunhas das cales precisan a análise de series de datos obtidas ao longo do tempo".
A resolución engade que a demandante, deportista de elite durante moitos anos e vicepresidente da Real Federación Española de Atletismo no período en que sucederon os feitos, "non podía ignorar" esas circunstancias, e lémbralle que ela mesma "consentiu en que se lle realizasen extraccións de sangue, pois non foron obtidas mediante o uso de violencia nin intimidación?.
En definitiva, a Sala razoa que "unha deportista de elite, ao dedicarse a esta actividade, acepta necesariamente as limitacións do seu dereito á intimidade relativas á toma de mostras corporais tales como análises de ouriños ou sangue, e ao procesamento dos datos obtidos da análise de tales mostras, cando sexan necesarias para a loita contra a dopaxe. É a súa propia decisión, posta en relación coa regulación legal e co que pode considerarse como usos sociais no campo do deporte de elite, a que limita de modo lexítimo os seus propios dereitos fundamentais".
