A Sala II ditou hoxe sentenza no caso Noos onde confirma, no substancial, os delitos, persoas responsables e penalidade, apreciados pola Audiencia Provincial de Mallorca en febreiro de 2017, aínda que realiza algúns axustes técnicos que reducen en 5 meses a condena imposta a Iñaki Urdangarín e en case tres anos a que se lle impuxo ao seu socio no Instituto Nóos, Diego Torres.

A condena a Urdangarín establécese en 5 anos e 10 meses de prisión polos delitos de prevaricación continuada e malversación (ambos en concurso), tráfico de influencias, fraude á Administración e dous delitos fiscais.

Redúcese en 5 meses respecto dos 6 anos e 3 meses que lle impuxo a Audiencia de Mallorca porque é absolto do delito continuado de falsidade en documento público labor por funcionario, un delito que tamén se anula a Torres, por entender a Sala que nos feitos probados da sentenza non se lles atribúe a ningún dos dous unha contribución a esas falsidades.

En relación ao marido de Cristina de Borbón, estímase o recurso da Avogacía do Estado e increméntase lixeiramente a contía das dúas defraudacións tributarias polas que foi condenado (na mesma proporción na que se reduce a de Torres), confirmándose para el 2 anos de cárcere por dous delitos fiscais e 512.553 euros de multa, así como o pago dunha indemnización a Facenda de 326.925 euros.

No caso de Diego Torres, mantense a súa condena por malversación e prevaricación, e a súa absolución de falsidade non implica ademais na práctica unha redución da pena (que se mantén neste punto en 3 anos menos un día de cárcere). Tamén se confirma a súa condena por delito fiscal.

Con todo, a súa condena total pasa de 8 anos e 6 meses de prisión a 5 anos e 8 meses ao ser absolto do delito de branqueo de capitais, por non aparecer claramente establecida a vinculación dos fondos mobilizados coa cota tributaria defraudada, e do delito de tráfico de influencias, ao non reflectir os feitos probados a súa participación directa nesa conduta (pola que si é condenado Iñaki Urdangarín).

Cristina de Borbón e Ana María Teijeiro

O Supremo confirma a responsabilidade de partícipes a título lucrativo da muller de Torres, Ana María Tejeiro, e de Cristina de Borbón en relación aos delitos de malversación de caudais públicos e fraude á Administración cometidos polos seus cónxuxes.

Porén, estima en parte o recurso de Tejeiro en relación á súa declaración de responsabilidade como partícipe a título lucrativo do delito fiscal do seu marido, o que por extensión aplícase tamén a Cristina de Borbón respecto dos dous delitos fiscais labores polo seu marido, ao argumentar que non é posible a participación a título lucrativo en delitos de defraudación tributaria.

A sentenza ratifica o resto de pronunciamientos da Audiencia de Palma. Así, mantén a condena de 3 anos e 8 meses de prisión ao ex-presidente balear Jaume Matas; 15 meses ao ex-director xeral de Deportes daquela comunidade José Luis Ballester; 15 meses ao ex-xerente da Fundación Illesport Gonzalo Bernal; 1 ano ao ex-xerente do Instituto Balear de Turismo Juan Carlos  Alía; e 1 ano de cárcere ao ex-asesor xurídico dese Instituto Miguel Àngel  Bonet.

Confírmanse ademais as absolucións ditadas pola Audiencia balear. Aos catro últimos substitúeselles a pena de prisión por unha multa ao aplicárselles a atenuante de colaboración e reparación do dano.

O Supremo desestima o recurso do Ministerio Fiscal. Nos argumentos que xustifican esa decisión aparece como un factor relevante a doutrina do Tribunal Europeo de Dereitos Humanos e do Tribunal Constitucional segundo a cal non é posible revisar en contra do reo a valoración probatoria realizada pola Sala de instancia. O TS rexeita o recurso de Manos Limpias que pretendía que se levantase a súa condena para abonar as costas procesuais causadas á infanta Cristina tras a acusación que mantivo contra ela e pola que foi absolta polo tribunal mallorquino.

Como consecuencia da decisión do Supremo, a Sección Primeira da Audiencia Provincial de Palma ditou hoxe mesmo unha providencia na que cita para mañá a Urdangarin, Torres e Matas para entregarlles os mandamentos de ingreso en prisión.

Pagos de diñeiro público por servizos non realizados

O TS rexeita o recurso de Urdangarin (salvo no relativo ao delito de falsidade), e confirma que cometeu os delitos de malversación, tráfico de influencias, prevaricación, fraude á Administración e dúas contra a Facenda Pública.

En relación á malversación, o tribunal destaca que non pode cuestionarse a natureza pública dos fondos subtraídos, que a sentenza cuantifica en 445.000 euros, pagados a Nóos “a pesar de non producirse a correlativa contraprestación. Os servizos a que obedecían eses pagos non se levaron a cabo”.

Urdangarín tivo unha implicación na actividade malversadora (pago indebido) que encaixaría en dúas formas de participación: tanto a indución como a cooperación necesaria.

Nese sentido, o alto tribunal lembra que a Audiencia de Palma subliña como “no exercicio 2006, a ascendencia de D. Ignacio Urdangarín procura novamente a adopción da decisión verbal e unilateral de contratar á Asociación Instituto  Nóos para a celebración dun segundo cume en Baleares. Para revestir formalmente esa decisión, do mesmo xeito que nas actuacións precedentes, don Gonzalo Bernal García, seguindo as indicacións de D. José Luís Ballester Tulies -respecto das que non consta oposición algunha por parte do President do Govern, D. Jaume Matas Palau-, elabora catro actas. (...)”.

O Supremo tamén considera cometido o tráfico de influencias do artigo 429 do Código Penal, que na súa redacción vixente ao tempo de ocorrer os feitos, castigaba ao “... particular que influír nun funcionario público ou autoridade  prevaliéndose de calquera situación derivada da súa relación persoal con este ou con outro funcionario público ou autoridade para conseguir unha resolución que lle poida xerar, directa ou indirectamente, un beneficio económico para si ou para un terceiro...”.